Balıkçı ve Karısı Hikayesi

Balıkçı ve Karısı, balıkçılık yaparak geçimini sağlayan yoksul bir adam ile sürekli hayatından şikayetçi olan eşini konu edinen konusuyla da okuyanları kendisine hayran bırakan güzel Sihirli peri Masalları arasındadır.

Balıkçının Balık Prens Macerası

Balıkçı ile Karısı denize yakın bir yerde, bir uçurumun kıyısında kendileri için yapmış oldukları derme çatma bir kulübede yaşarlarmış.

Balıkçı hayatını kazanmak için her gün uçurumun kenarına gidip oltayla balık tutarmış. Kendisi mütevazi hayatından gayet memnunmuş ama karısının memnun olmadığını biliyormuş.

Karısı her zaman sıkıntılı ve isyankarmış. Çoğu zaman “Şu pis kulübeye bak bu koku beni hasta ediyor. Sabah akşam temizliyorum burayı ama hiç faydası yok.” dermiş.

Balıkçı karısını seviyor ama onun her zaman şikayet etmesine bir anlam veremiyormuş.

Balıkçının iki balık yakaladığı güzel günlerde, karısı üç tane istermiş. Kocası ona mango götürse o kayısı istermiş, balıkçı ne yaparsa yapsın karısını mutlu edemiyormuş.

Balıkçı: “Karıcım seni mutlu etmek için ne yapabilirim?”

Karısı: “Beni bu pis kulübeden çıkar. O zaman mutlu olurum!” demiş.

Çaresiz kalan balıkçı bir şey demeden oltalarını alarak, uçurum kenarında balık tutmaya gitmiş.

Su sakin ve masmaviymiş, balıkçı suya oltasını attıktan sonra oracıkta oturmuş. Aradan bir kaç saat geçmesine rağmen oltaya takılan bir şey olmayınca: “Hım galiba bugün meyveyle idare edeceğiz.” diye düşünürken, oltası çekmeye başladı.

Balıkçı oltasına sımsıkı sarılarak hemen çekmeye başlamış.

Balıkçı: “O hooo, çok ağırmış, büyük bir balık olmalı.”

Olta sudan çıktığında ucundaki dil balığını gören balıkçı şaşırmış. Daha önce görmediği renkli ve parlak bir balıkmış.

Oltayı yukarı çekerken, “Bir dil balığı, niye bu kadar ağır olabilir ki, belki de çok yedi.” diye düşünürken.

Dil balığı: “Hayır balıkçı, o yüzden öbür balıklardan daha ağır değilim.”

“Ne sen benimle konuştun mu?  Neler oluyor burada, adımı nerden biliyorsun  benim?

“Senin hakkında daha bir sürü  şey biliyorum. Ben normal bir balık değilim, büyü yapılmış bir Prensim. Lütfen beni serbest  bırak! Hem zaten tadımda güzel değildir! Lütfen beni öldürme!”

“Hayır daha fazla konuşma, konuşan bir balığı öldürecek değilim ben. Haydi git bakalım.”

“Ah teşekkür ederim. ” demiş.

Balıkçı dil balığını suya bıraktıktan sonra, onu karısına anlatacağı için heyecanlanmış ve eve koşar adımlarla gitmiş. Karısına hiç  balık  götüremediğini de unutmuş. Eve varır varmaz eşine:

“Hayatım sana bir şey anlatacağım yanıma gel.”

“Ne var! bugün balık yok mu?”

“Hayır bir dil balığı yakaladım ama konuşuyordu. Kendisine bir büyü yapılan bir Prens olduğunu söyledi bana.”

“Ne sonra ne oldu?”

“Eee… ondan sonra onu saldım, şu anda denizde.”

“Sen sihirli bir balık yakaladın ve sonrada onu saldın mı? Yani. Niye yaptın bunu, biz hem fakiriz hem de açız. Pis bir kulübede yaşıyoruz. En azından daha iyi bir ev isteseydin!”

“Bir balık bana nasıl ev verebilir, böyle bir şey yapamaz. Biz elimizdekilerle mutlu olmalıyız.”

“Ben daha iyi bir yerde yaşarsam mutlu olurum! Onun büyülü bir Prens olduğunu söylemedin mi? Onun hayatını bağışladın, oda senin için bir şey yapsaydı, ya. Hemen geri git ve ondan bir ev iste!”

Balıkçı tereddüt etmiş ama deniz kenarına geri dönmüş, suyun birazcık derin bir saraya benzediğini şaşkınlıkla görmüş.

Balıkçı: “Sihirli balık beni duyabiliyor musun?” balık bir anda su üstüne çıkmış. Sanki balıkçıyı bekliyor gibiymiş.

Balıkçı: “Benim karım mutlu değil!”

Dil balığı: “Ne istiyor peki? 

“Benden bir ev istiyor.”

“Eve dön o ev artık onundur.”

Balıkçı eve dönmüş ve karısının güzel bir evin kapısında durduğunu görmüş. Evin içi bakımlı ve temizmiş. Hem mobilyaları hem de şömizyesi varmış.

Karısı: “Hayatım bak bu ev çok daha büyük ve çok daha temizmiş.”

“Evet şöminesi bile var! Ne kadar güzel değil mi? Artık mutlu musun? Burada ilelebet yaşayabilir miyiz?

“İlelebet mi? hım sonra düşünürüz onu, yemek yiyelim ve sonra uyuyalım.”

Balıkçının karısı o gece uyuyamamış, kendisini mutlu edecek şeyleri düşünüp durmuş, sabah kahvaltı masasında, kocasının gelmesini beklemeye başlamış.

Kocası gelince, “Günaydın kocacığım, dinle bu ev bize ufak geliyor, ben bir saray istiyorum ve Kraliçe olmak istiyorum. O balığın yanına git ve bir saray iste!

“Ne dedin sen? Niye Kraliçe olmak istiyorsun ki? Bunlar bize yeter!”

“Ona ben karar veririm, balığın yanına git ve beni bir Kraliçe yapmasını söyle,”

Balıkçı tereddüt ederek deniz kenarına doğru yürümüş. Deniz o gün mor renkmiş ve rüzgar çok sertmiş.

“Sihirli balık beni duyabiliyor musun? Benim karım mutlu değil.”

“Ne istiyor peki?”

“Bir saray istiyor ve Kraliçe olmak istiyor.”

“Eve dön o saray artık onundur.”

Balıkçı geri döndüğünde kulübe orada değilmiş, onun yerine pirinç kapılı yüksek bir saray varmış, sağa sola koşturan bir sürü hizmetkar varmış. Karısının bir tahta oturduğunu görmüş, başında da bir taç varmış.

Balıkçı:

“Sen artık Kraliçesin.”

“Evet ben bir Kraliçeyim.”  

“Ne kadar güzel değil mi? Artık mutlu musun?”

“Eeee, hayır Kraliçe olmak bana yetmez. İmparatoriçe olmak istiyorum!”

“Ne! ne düşündüğünü biliyorum o balık seni İmparatoriçe yapamaz! bu imkansız!”

“Bunu sen bilemezsin! Şimdi o balığa git beni İmparatoriçe yapmasını söyle.”

Balıkçı tereddüt içinde denize doğru yürümüş. Kahverengi suya bakmış ve bunun sebebini merak etmiş.

Balıkçı: Sihirli balık beni duyabiliyor musun? karım mutlu değil!”

Dil balığı:

“Ne istiyor peki?”

” İmparatoriçe olmak istiyor.”

“Eve dön! Karın artık bir İmparatoriçe.”

Balıkçı geri dönerken karısının artık mutlu olup, olamadığını düşünmüş kendi kendine. Saraya vardığında büyük pirinç kapıların yerine artık altın kapılar varmış, saray eskisinden daha da büyükmüş.

Karısı da artık  altından bir tahta oturuyormuş. Bütün soylular ve krallar onun tahtının yamacında oturuyormuş. Karısının bir elinde altın bir küre diğer elinde altın bir asa varmış.

Balıkçı, “Sevgilim artık gerçekten de bir İmparatoriçe oldun.”

Karısı: “Evet oldum, sana o balık bunu gerçekleştirebilir demedim mi?

“Evet, dedin peki mutlu musun?”

“Aaa orasını bilmiyorum. Göreceğiz! Yorucu bir gün geçirdik artık uyumalıyız.”

Balıkçı karısının başka bir şey istemesinden çok korkuyormuş ama sabahtan beri koşturmaktan yorgun düşmüş. Yatağa yattığı saniye derin bir uykuya dalmış ama karısı uyuyamamış. Kendisini mutlu edecek şeyleri düşünmeye başlamış.

Aradan 1 hafta geçmişti, balıkçı karısı mutlu olsun diye her gece dua etmiş. Ama karısı her gece yatak da oturup aya ve yıldızlara bakıyormuş. Sonunda bir gece düşünmekten yorulmuş ve dinlenmek istemiş ama Kadın: “Ne sabah mı oldu yoksa? Güneş ne cüretle doğuyor. Bir haftadır uyumadığımı bilmiyor mu?” diye düşünmüş

Sabah olunca hemen eşini uykudan kaldırarak ona: “Ben güneşi ve ayı kontrol etmek istiyorum! iznim olmadan hareket etmelerini istemiyorum. En büyük ve en güçlü olmak istiyorum!

Balıkçı: “Ne dedin? Lütfen artık kes! bir daha oraya gidip kendimizi tehlikeye atamam!”

“Bizi tehlikeye atmayacaksın hayatlarımız bana ait olacak, hiç bir şey bize dokunamayacak! git o balığa ve beni en güçlü şey yapmasını iste.

“Hayır sevgilim sen ne istediğinin farkında değilsin.”

“Buna daha fazla tahammül edemem, eğer hemen gitmezsen beni çok üzeceksin hem de çok fazla!”

Balıkçı karısını mutlu görmek istiyormuş ve hata ettiğini de biliyormuş. Gökyüzündeki bulutlar denizin üstünde duruyor, rüzgar da çok şiddetliymiş.

Balıkçı: “Sihirli balık beni duyabiliyor musun? Balık karım hala mutlu değil! 

Dil balığı: “Ne istiyor peki?”

“Eee şey olmak istiyor… Çok güçlü en güçlü olmak istiyor.”

“Imm eve dön karın artık en güçlüdür.”

Balıkçı bütün gücüyle eve koşmuş. Eve vardığında karısının olmadığını görünce onun yok olduğunu fark etmiş. Her nerede aramışsa da onu hiçbir yerde bulamamış.

Deniz kenarına geri koşmuş. Deniz şimdi sakin ve maviymiş bulutlar dağılmış ve güneş de parlıyormuş.

Balıkçı: “Sihirli balık! Sihirli balık beni duyabiliyor musun? Lütfen geri gel!  Karıma ne yaptın sen?

“Dileğini yerine getirdim, en yüce ve en güçlü şey olmak istedi ve öylede oldu. En yüce şeyi hiç kimse görmemiştir artık hiçbir insan karını göremiyor.

“Hayır… Lütfen onu bana geri ver!”

“Bir dileği terzine çeviremem”

“Bir dakika buldum şuana kadar hep karım için dilek diledim sende hepsini yerine getirdin ama senin hayatını kurtaran bendim, benim dileğimi kabul et.”

Parmak balık:

“Imm haklısın sen ne istersin?” Balıkçı derin bir nefes almış sonrada:

“Ben karımın mutlu olmasını istiyorum.”

“Eve geri dön arkadaşım karın mutlu olmak için her şeye sahiptir artık.” Balıkçı koşarak eve dönmüş bir anda şaşırmış, karısını ufak kulübenin kapısında görmüş ama kulübe artık pis değilmiş.

Balıkçı: “Demek geri döndün! geri döndün!

Karısı: “Evet sevgilim sarayların ve taçların mutluluk satın alamadığını fark ettim. Hadi evimize gidelim.”

Balıkçı ve karısı o günden sonra bir gün bile aç kalmamış. Mutluluğun basit şeylerde olduğunu anlamış ve ondan sonra sonsuza denk mutlu yaşamışlar.

Bu masal da ilginizi çekebilir.

Kısa Hikayeler – Keloğlan Masalları – 4 Yaş Masalları