Bir varmış, bir yokmuş evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, Renkli Orman adında, sihirli kuşların cıvıldadığı, ağaçların fısıldadığı, çiçeklerin dans ettiği büyülü bir diyar varmış. Bu ormanda, minik periler, neşeyle uçuşur, hayvanlarla arkadaşlık yapar, renkli kelebekler eşliğinde oyunlar oynarlarmış. Küçük Zümrüdü Peri de bu ormanın en meraklı ve en cesur perisiydi. Zümrüdü, her zaman yeni yerler keşfetmek, yeni arkadaşlıklar kurmak ve öğrendiği bilgileri diğer perilerle paylaşarak ormanın sırrını çözmeye çalışmak istermiş.
Bir gün, Zümrüdü ormanda dolaşırken, parıltılı bir nehrin kıyısında parlayan tuhaf bir taş bulmuş. Taş, her renkten ışıltılar saçıyor, etrafında minik dumanlar gibi ışık halkaları oluşturuyormuş. Zümrüdü, bu taşın sihirli bir güçle donatılmış olduğuna inanmış ve hemen yanına gitmiş. Küçük peri, taşın üzerine dokunduğu anda kendini bir anda başka, daha da güzel bir diyarın üzerinde bulmuş. Bu diyar, her yerinde rengarenk çiçeklerle bezenmiş, uçsuz bucaksız yeşil vadilerin arasında pırıl pırıl nehirlerin aktığı, gökyüzünde dev balonlar gibi yüzen minik adaların olduğu bir yerdi.
Yeni diyarda Zümrüdü, karşısına çıkan sevimli Tılsım adında bir peri ile tanışmış. Tılsım, Hoş geldin! Ben buranın bekçisiyim. Bu diyar, hayallerin ve dostluğun yeri ancak önemli bir görev için yardımına ihtiyacım var, demiş. Tılsım, Zümrüdü’ye bu diyarın karanlık çöktüğünde yavaş yavaş solmaya başlayan renklerini eski haline getirecek gizemli Işıltı Kıvılcımları’nın saklı olduğu ormanın derinliklerinden bahsetmiş. Işıltı Kıvılcımları, bu diyarın neşesini, sevgisini ve bilgeliğini simgeliyormuş. Ancak kötü kalpli Gölge Canavar, bu kıvılcımları ele geçirip karanlık güçlerini yaymak istiyormuş.
Zümrüdü ve Tılsım el ele vererek, Işıltı Kıvılcımları’nı aramaya başlamışlar. Yüksek dağların ardında, uçsuz bucaksız çayırların arasında, deniz mavisine bürünen göllerin kıyısında uzun bir yolculuk yapmışlar. Yolun başında karşılarına, kocaman ama nazik kalpli dev Koca Gürgen çıkmış. Koca Gürgen, onların yolculuğuna yardım etmek için onlara akıllı bir bilmece vermiş: Güneşin doğudan yükseldiği, en güzel gün ışığını getiren şey nedir? Zümrüdü, bir an düşünmüş ve ardından gülümseyerek, Umut! diye cevap vermiş. Dev, onların doğru yolda olduklarını anlayıp, onlara ormanın derinliklerine giden gizli patikayı göstermiş.
İlerledikçe, yolculukları dostluk, cesaret ve merak dolu bir serüvene dönüşmüş. Her adımda yeni bir arkadaş edinmişler konuşan çiçekler, neşeli kuşlar, zeki tilkiler ve yardıma hazır sincaplar onlara eşlik etmiş. Zümrüdü, bu sevimli dostlarla birlikte, ormandaki her canlıya karşı duyduğu sevgi sayesinde, herkesin ne kadar önemli ve değerli olduğunu öğrenmiş. Tılsım ise, doğanın diliyle konuşmayı, rüzgarın sırlarını dinlemeyi ve küçük ayrıntılarda saklı olan büyük mucizeleri fark etmeyi öğretmiş.
Bir akşam, ufukta kızıl ve mor tonların dans ettiği, gökyüzünün yıldızlarla bezenip, geceyi bir masal kitabı gibi süslediği bir anda, kahramanlarımız yoğun karanlıklarla çevrilen bir vadiden geçmek zorunda kalmışlar. Vadinin ortasında, Gölge Canavar’ın pususu yer alıyormuş. Gölge Canavar, korkunç sesler çıkararak ve karanlık güçlerini sergileyerek, Zümrüdü ile Tılsım’ın yolculuğunu engellemek istemiş. Ancak Zümrüdü, tüm cesaretini toplayıp, “Dostluğumuzun ve sevgimizin gücü karanlıklara meydan okuyacak!” diye bağırmış. Tılsım da minik sihirli değneğini sallayarak yüksek sesle eski masal ritüellerini mırıldanmış. Bir anda gökyüzünden yağan ışık huzmeleri, Gölge Canavar’ın karanlığını eritin, solup gitmesine yol açmış. Bu cesaret dolu hamle, tüm diyarın umut kapılarını aralamış.
Gölge Canavar’ın yok oluşuyla birlikte, Işıltı Kıvılcımları’nın saklı olduğu gizemli mağara da gün yüzüne çıkmış. Mağaranın kapısında, parlayan altın harflerle “Sevgi” yazısını gören Zümrüdü, bunun aslında mesajın anahtar olduğunu fark etmiş. Mağaranın içine girdiklerinde, duvarlarda binlerce parıldayan ışık hüzmesi, sanki yaşanmış maceraların anıları gibi onlara fısıldamış. Zümrüdü ve Tılsım, Işıltı Kıvılcımları’nı toplarken, her biri etrafa neşe, sağlık ve bilgeliğin ışıklarını saçıyormuş. Bu sihirli kıvılcımlar sayesinde, diyar yeniden renklenmeye, gökyüzü daha parlak, ağaçlar daha canlı görünmeye başlamış. Her canlı, sevginin ve dostluğun gücünü daha iyi anlamış.
Yolculuklarının sonunda, Zümrüdü kendini tekrar Renkli Orman’ın kenarında, tuhaf taşın karşısında bulmuş. Artık macerasından edindiği bilgilerle ve kazandığı dostluklarla ormana farklı bir bakış açısıyla bakıyormuş. Diğer perilerle, hayvanlarla ve bitkilerle paylaştığı bu öykü, ormanın dört bir yanındaki tüm canlılara ilham vermiş. Artık herkes, sevginin, umudun ve dostluğun ne kadar güçlü olduğunu, en karanlık zamanlarda bile birbirlerine destek olarak güzelliklere ulaşılabileceğini biliyormuş.
Böylece, sihirli diyarın ve Renkli Orman’ın öyküsü, minik periler arasında nesilden nesile aktarılmaya devam etmiş. Zümrüdü, macerasında öğrendiği her şeyi unutmamış bilinçli, nazik ve yardımsever bir peri olarak, ormandaki tüm canlıların kalplerinde sevgi çiçekleri açtırmış. Her yeni gün, tıpkı parlayan Işıltı Kıvılcımları gibi, umut ve mutluluk dağıtacak şekilde başlamış. Masal da burada, sevgiyi ve birliği anlatarak, mutlu sonla noktalanmış. Ve herkes, “Yaşasın sevgi, yaşasın dostluk!” diyerek, diyarın her köşesinde mutlu ve huzurlu bir yaşam sürmüş.
Gökkuşağı, tıpkı masalın sonunda parlayan umut gibi gökyüzünde süzülürken, minik çocukların gözlerinde de hep o sihirli ışık parlamaya devam etmiş. Ve böylece, her kalpte saklı kalan masal, gelecek nesillere hep anlatılacak, her birimiz bu dünyayı sevgiyle kucaklayacakmış. Her masalın, umut ve mutluluk dolu sonunu hatırlatan bu öykü de sonsuza dek yaşamış.
Yorumlar (0)
Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu siz yapın!