En Güzel Kim Hikayesi

Ormanın Kazananı Tüm Hayvanlar

Güneş tam tepeye çıkmış, muhteşem bir lamba gibi tüm dünyayı aydınlatıyordu. Dostluk ormanında çam kokuları çiçek kokularına karışmıştı.

Derenin şırıl şırıl şarkısı yankılanıyordu etrafta. Dostluk ormanında; kuşlar, ceylanlar, tavşanlar, sincaplar, kirpiler… Daha kimler yaşıyordu, kimler…

Orman olur da kralı olmaz mi? Dostluk ormanının bir de kralı vardı. Aslan Kral, iri cüssesi ve yelesiyle çok heybetli bir görüntüye sahipti.

Kral heybetli olduğu kadar da iyi yürekliydi. Ormanda yaşayanlar onu çok severdi. O da, onlara adaletli davranmaya özen gösterirdi.

Kimin bir sorunu olsa gücünün yettiğince çözmeye çalışırdı. Bir gün Aslan Kral ormanda gezintiye çıktı. Yolda, şarkı söyleyen mavi bir kuş gördü.

“Keşke ormanın en güzeli ben olsam
Daldan dala mutlulukla konsam
Güzelliğimden dolayı herkesi,
Kendime hayran bıraksam.”

Aslan Kral, mavi kuşu bir süre dinledikten sonra yoluna devam etti.

Bir yandan da “Sahi, ormanın en güzeli kim olabilir?” diye düşünüyordu. Bütün hayvanların farklı farklı özellikleri vardı. Bazıları rengârenkti. Bazıları çok uzun boyluydu.

Bazıları ise kocamandı. Aslan Kral, yardımcısı gri kurdu yanına çağırarak aklından geçen soruyu ona da sordu:

-Sence ormanın en güzel hayvanı kim?

Gri kurt, biraz düşündü ama kralı gibi o da kararsız kaldı.

– Sayın Kralım, buna karar vermek gerçekten zor. İsterseniz bir geçit töreni düzenleyelim. Törende, bütün hayvanlar güzelliklerini sergilesin.

Bu şekilde ormanın en güzel hayvanının kim olduğuna karar verebiliriz.

– Bu çok güzel bir fikir! Haydi, hemen çalışmalara başlayın. Gri kurt, işe ilk olarak yarışmanın duyurusuyla başladı.

Gri kurt, orman meydanında, orman sakinlerini etrafına topladı ve onlara yarışmanın duyurusunu yaptı.

-Duyduk duymadık demeyin! Bir geçit töreni düzenlenecek. Törende herkes güzelliğini sergileyecek ve birinci olan hayvana ”Ormanın En Güzel Hayvanı” ünvanı verilecek.

Sonra da hepimizin en sevdiği yiyeceklerle görkemli bir sofra kurulacak. Bu haber, ormanda kısa sürede yayıldı. Tüm hayvanları tatlı bir telâş aldı. Herkes yarışma için hazırlanmaya başladı.

Kirpi dikenlerini cilaladı. Arı iğnesinin ucunu törpüledi. Tavus kuşu bile, güzelliğine çok güvenmesine rağmen yarışma için kendisine bakım yaptı.

Nihayet beklenen gün geldi. Gölün yanındaki alan tören için hazırlanmıştı. Aslan Kral, yardımcısı ve jüri üyeleri yerlerini aldılar.

Seyirciler de onların arkasındaki yerlerine geçtiler. Bütün hayvanlar çok heyecanlıydı. Sonunda Aslan Kral “Başlayın!” diye seslendi ve geçit töreni başladı.

İlk sırada zebralar göründü. İkişerli sıra halinde yürüyüşe geçtiler. Kralın önüne geldiklerinde hafifçe dizlerini bükerek onu selamladılar.

Zebralar, kendilerinden emin görünüyorlardı. Bütün vücutlarını kaplayan siyah beyaz çizgileri ve parlak tüyleriyle birinci olacaklarına emin gibiydiler.

Seyirciler de destekledikleri yarışmacılar geçerken eğlenceli tezahüratlarla onlara moral vermeye çalışıyorlardı.

Sıra, kelebeklere gelmişti. Kelebekler; rengârenk, harika desenli kanatlarıyla çok güzel görünüyorlardı. Onlar da Kralın önüne geldiklerinde başlarını hafifçe yere doğru eğerek onu selamladılar.

Aslan Kral, gördükleri karşısında mutlu oluyor, “Acaba kim kazanacak?” diye düşünmeden de edemiyordu.

O sırada yavru maymun birdenbire annesinin kucağından atlayıp yarışmacıların arasına daldı ve ortalıkta hoplayıp zıplamaya başladı. Annesi çok utandı. Kralın bu duruma kızacağını düşündü. Ama kral çocuklara karşı çok anlayışlı ve şefkatliydi.

Kral, yavru maymunu kucağına aldı ve yarışmanın sonuna kadar onu yanından ayırmadı. Yavru maymunun bu komik hali, törene katılan herkesi çok güldürdü.

Kral toparlandı ve gür sesiyle:

– Arkadaşlar! Törene kaldığımız yerden devam ediyoruz, dedi. Hayvanlar, Aslan Kral’ın emrine uyup sessizliği sağladılar.

Gösteri sırası kirpilerdeydi. Parlak ve sivri oklarıyla kralın önüne geldiler. Onu sevgiyle selamladılar. Sonra tilkiye sıra geldi. Tilki zayıftı, gösterişli değildi belki ama çok zekiydi.

Güzel bir şiir yazmıştı törende okumak için. Geçit töreninde kralı selamladıktan sonra şiirini okudu. Ormanda çıt çıkmıyordu.

Herkes dikkatli bir şekilde tilkiyi dinledi. Şiir biter bitmez de coşkuyla alkışladılar. Kral da şiiri çok beğendi.

Sonra sırasıyla filler, develer, zürafalar, ayılar… Daha sonra da diğerleri… Bütün hayvanlar, kralı selamlayıp töreni tamamladılar.

Aslan Kral, tören bitiminde bir kapanış konuşması yaptı. Tüm hayvanları içtenlikle kutladı. Jüri üyelerinin vereceği karara herkesin saygılı olmasını istedi.

Karar vermek, bir hayli zor olacaktı. Kral, hayvanlara yarışma sonuçlarını sabırla beklemelerini tavsiye etti.

Kral ve jüri üyeleri, kendi arlarında, uzun süre değerlendirme yaptılar. Hayvanlarsa merak içinde sonucu bekliyorlardı. Dakikalar hızla geçti.

Giderek merakları artan orman sakinleri artık yerlerinde duramıyorlardı. Jüri üyelerinden baykuş:

– Tavus kuşu çok güzel, onu seçelim! Diğer üye tavşan:

– 0 güzel fakat kelebek de harika!

– Ya arının güzelliğine ne demeli, diye söze karıştı ceylan.

– Kral ve jüri üyeleri, bir türlü karar veremiyorlardı. Hangisini seçmelilerdi acaba? Her hayvanın kendine göre bir güzelliği, bir özelliği vardı. Tilki zeki, kaplan güçlü, tavus kuşu alımlı, filler heybetliydi. Zürafa zarif, ceylan çekiciydi.

Sonunda baykuş düşüncesini şöyle açıkladı:

– Arkadaşlar! Biz bu işin içinden çıkamıyoruz. Hep birlikte Bilge Dede’ye gidip soralım.

– Ne dersiniz? Herkes bu fikri kabul etti. Kral, diğer hayvanlara sonucun henüz netleşmediğini ve sabırlı olmalarını söyledi.

Ormandaki hayvanların meraklı bakışları arasında kral, yardımcısı ve jüri üyeleri, Bilge Dede’nin kulübesine gittiler.

Bilge Dede, derenin kenarındaki küçük kulübede yaşıyordu. Bütün hayvanlar ona saygı duyardı. Onun sözünden çıkmazlardı.

Yarışmacılar, tören alanında bekliyordu. Bilge Dede’nin vereceği karara güveniyorlardı. O, hiç adaletsiz davranmazdı. Bilge Dede, konuklarını güler yüzle karşıladı:

-Hoş geldiniz, benden ne istiyorsunuz söyleyin bakalım.

Aslan Kral:

-Bilge Dede, ormanın en güzel hayvanını seçmek için saatlerdir çabalıyoruz. İşin içinden bir türlü çıkamadık. Sana danışmaya karar verdik.

Sence ormanın en güzel hayvanı kim, kimi seçmeliyiz? Bilge Dede bir süre düşündükten sonra;

– Sevgili konuklarım! Bütün hayvanlar, birbirinden güzel ve özeldir. Hepsinin kendine özgü güzellikleri vardır. Tümünü birden birinci ilan edelim, ne dersiniz?

Kral ve üyeler Bilge Dede’nin kararını önce şaşkınlıkla karşıladılar ama biraz düşününce bunun aslında en doğru karar olduğuna onlarda hak verdiler  ve bu karar hepsini memnun etti.

Doğru karara varmanın gönül rahatlığı için- de oradan ayrıldılar. Bilge Dede’ye teşekkür etmeyi de unutmadılar.

– Haydi, arkadaşlar bir an önce yarışma alanına dönelim. Eminim tüm hayvanlar sabırsızlıkla bizi ve bizden gelecek kararı bekliyorlardır. Onları daha fazla bekletmeyelim.

Yarışma alanına döner dönmez Kral, sonucu açıklamak için, herkesin görebileceği bir yerden tüm orman sakinlerine seslendi.

– Sevgili arkadaşlar, sonunda kararımızı verdik. Bunu yapmakta çok zorlandık. Fakat sonunda en doğru kararı verdiğimize inanıyorum.

Yarışmamızın birincisini söylüyorum! Birinci… ‘ORMANDAKİ TÜM HAYVANLAR!’. Evet, doğru duydunuz, tüm hayvanlar birinci; çünkü her hayvan farklı bir güzelliğe sahip. Tüm hayvanlar çok güzel ve çok özel.

İşte o an, müthiş bir alkış tufanı koptu. Hayvanlar, mutlulukla birbirlerine sarıldılar. Aslan Kral:

-En kısa zamanda büyük bir ziyafet kurulacak. Herkesin en sevdiği yiyecekler bu sofrada bulunacak. İsteyen, istediği kadar yiyebilecek. Bu karar, herkesi çok mutlu etti.

O gece ne mi oldu? Aslan Kral’ın söz verdiği gibi sofralar kuruldu, eğlenceler düzenlendi. Mutluluk şarkıları söylendi.

Tüm hayvanlar, gerçekten de ormanın en güzeliydi. Her biri birbirinden özel ve güzeldi. Bu duygunun verdiği mutlulukla, şölen sabahlara kadar sürdü ve herkes gönlünce eğlendi.

La Fontaine Masalları – Kısa Masallar – 3 Yaş Masalları