Hazine Sandığı Hikayesi

Nenelerinin Kurduğu Koro

İçinde fındık ve ceviz ağaçlarının da olduğu, çok güzel bir orman vardı. Bu ormanda, kardeş olan üç küçük sincap yaşardı. Sincap kardeşler kocaman bir ağacın kovuğunda yaşıyorlardı. Küçük sincaplar gün boyu oyunlar oynar, fındık ve ceviz ağaçlarının dallarında gezerlerdi.

Sincap kardeşler ormandaki diğer hayvanlarla da çok iyi arkadaştılar. Özellikle, aynı ağacı paylaştıkları kuşlar onları çok severlerdi. Sincaplar fındık, ceviz gibi, sert kabuklu yiyeceklerin kabuklarını rahatlıkla kırabilirlerdi. Çünkü onların bu işi yapacak çok güçlü dişleri vardı.

Kuşlar, sert kabukları kıramadıkları için sincaplar kırdıkları cevizlerden ve fındıklardan onlara da ikram ederlerdi. Bir gün yine sincap kardeşler sepetlerini, topladıkları ceviz ve fındıklarla doldurmuşlardı. Kardeşlerden biri yerde bulduğu iki tane taşı birbirine vurduğunda çok güzel sesler çıktığını fark etti.

Diğer kardeşi de topladığı fındıklardan iki tanesini bir kutuya koydu ve sallamaya başladı. Kutudan da çok güzel sesler çıkıyordu. Taşlarla, kutudaki fındıkların sesi birlikte çok güzel bir ritim oluşturmuştu. Bu, sincap kardeşlerin çok hoşuna gitti. Sincap kardeşler bunu bir an önce neneleriyle paylaşmak istediler. Çünkü nenelerini çok seviyorlardı. O da onları çok seviyordu. Neneleri müzikten çok iyi anlıyor ve birçok müzik aletini kullanabiliyordu.

Nene bak, elimizdekileri müzik aleti olarak kullandık ve çok güzel bir müzik yaptık. Neneleri heyecanla onları dinledi. Dinlediği müziği çok beğendi. Çocuklar, bu dinlediğim en güzel müziklerden biri. Ayrıca kendi müzik aletlerinizi yapmış olmanız çok güzel bir şey. Bu beni çok mutlu etti.

– Bakın size ne diyeceğim. Madem müziğe bu kadar istekli ve yeteneklisiniz, o zaman size gerçek müzik aletlerini kullanmayı öğreteceğim. Sonra da hep beraber bir kora kurar ve güzel müzikler yaparız. Çocuklar bunu duyduklarına çok sevindiler. Biran önce çalışmalara başlamak istediler. Ama nenelerinin onlardan bir isteği vardı.

 – Derslere başlamadan önce sizden bir isteğim olacak. Bana bir şey bulup getirmenizi istiyorum.

Çocuklar merak içinde:

– Acaba bizden ne isteyeceksin nene? Diye sordular hep bir ağızdan. – Bir hazine. – Ne! Bir hazine mi?

– Evet! Bir hazine. Ve bu hazine çok güzel ve sağlam bir sandığın içinde korunuyor. Eğer sandığı ve içindeki hazineyi bulup bana getirirseniz sizinle müzik derslerine başlayacağız. Hadi zaman kaybetmeden bir an önce aramaya başlayın.

Küçük sincaplar nenelerinin bu isteğine çok şaşırmışlardı. Daha önce ormanlarında gizlenen bir hazine sandığı duymadıklarına emindiler. Acaba neredeydi bu hazine sandığı ve içinde ne vardı? Sandığı aramaya, nereden başlayacakları konusunda da bir fikirleri yoktu.

Ama bu konuda fikri olabilecek birisini tanıyorlardı. Arkadaşları kaplumbağa ormanın her yerini çok iyi bilirdi. Ayrıca herkes onu çok severdi. Çünkü o, çok yardımsever birisiydi.

Sincap kardeşler kaplumbağaya hazine sandığından bahsettiler. Kaplumbağa onlara:

 – Yakınlardaki bir mağara da böyle bir hazine sandığı olduğunu duymuştum. İçinde ne olduğunu bilmiyorum ama değerli bir şeyler olduğundan eminim, dedi.

– Sincap kardeşler kaplumbağaya teşekkür edip hemen mağaraya doğru yola koyuldular.

Mağaraya vardıklarında hep beraber içeri girdiler. Gerçekten de mağara da kaplumbağanın bahsettiği gibi bir hazine sandığı vardı. Üç küçük sincap sandığın yanına vardıklarında, sandığın kapağında kocaman bir kilidin asılı olduğunu fark ettiler. Kardeşlerden biri:

– Gerçekten de sandığın içinde değerli bir şeyler olmalı. Baksanıza! Kapağında kocaman bir kilit asılı, dedi diğerlerine.

Sandığın kapağını nasıl açacaklarını düşünürken kardeşlerden biri sandığa iyice yaklaştığında kapağın aslında kilitli olmadığını gördü. Eliyle kapağı yavaşça kaldırdı ve kapak açıldı. Üçü de nefesini tutmuş sandığın içinden ne çıkacağını bekliyorlardı. Kapak açılıp sandığın içine baktıklarında hepsi, gördüklerine çok şaşırdılar.

Sandığın içinde birçok tabak vardı. Tabaklar oldukça süslüydü üstelik.

– Bu tabaklar nenemizin evindekilere çok benziyor, dedi kardeşlerden biri. Diğerleri de ona hak verdi. Gerçekten de sandıktaki tabaklar aynı nenelerinin tabaklarına benziyordu. Üç  kardeş bu duruma çok şaşırdılar. Hazine sandığından daha farklı bir şeyler çıkmasını bekliyorlardı.

Üç küçük sincap vakit kaybetmeden sandığı nenelerine götürmeye karar verdiler. Tabakları tekrar sandığa güzelce yerleştirip sandığın kapağını kapattılar. Hepsi, sandığın bir Ucundan tutup yola koyuldular.

Kardeşler nenelerinin yanına vardıklarında, hemencecik sandığı açıp içindekileri ona göstermek istediler. Neneleri kocaman bir hazine sandığıyla onları görünce gülümsedi.

 -İşte nene, bizden istediğin sandığı bulduk sonunda ve zaman kaybetmeden sana getirdik.

– Kapağı açalım da içindekileri bir an önce gör. İçindekileri gördüğünde çok şaşıracağına ve sevineceğine eminiz.

– Hadi açın da görelim o zaman bir an önce sandıkta neler olduğunu, diye karşılık verdi neneleri de. Üç  kardeş heyecan içinde açtılar sandığı. Ama neneleri onlar kadar heyecanlanmamıştı. Hatta kahkaha ile gülüyordu.

Çocukların üçü de nenelerinin bu haline çok şaşırmışlardı. Bunda komik olan neydi bu kadar? Acaba yanlış sandığı mı getirmişlerdi? – Çocuklar sandığın içindeki tabaklar size tanıdık gelmedi mi? Diye sordu neneleri. Üçü birden ‘Evet’ diye karşılık verdiler. Nene, biz bu tabakların senin evindekilerin aynısı olduğunu fark ettik. Hatta bu sebepten bu hazineyi istemiş olduğunu düşündük.

– Çocuklar artık size gerçeği açıklamanın zamanı geldi. O sandığın içindeki tabaklar benim evimdekilerin aynısı değil. Bizzat be- nim evimdeki tabaklar onlar. Zaten onları da o sandığın içine ben koydum.

Hatta arkadaşınız kaplumbağa da bana yardım etti. Sandığı o mağaraya onunla beraber yerleştirdik. Yolda onunla karşılaşmanızı da tesadüf değildi. Sizi o mağaraya yönlendirmesini de ben söyledim. Yani anlayacağınız, size arkadaşınız kaplumbağanın da yardımıyla küçük bir oyun hazırladım. Eğer gözlerinizi kapatır ve avuçlarınızı açarsanız size bunu neden yaptığımı anlatırım. Çocuklar gözlerini açtığında üçünün de elinde birer tane ceviz vardı. Sincap kardeşler cevizleri görünce çok şaşırdılar. Onların şaşkınlığının farkında olan neneleri açıklamasına devam etti.

– İşte çocuklar sizden istediğim hazine bu cevizlerdi. Gördüğünüz gibi hazineyi aramaya uzaklara gitmenize gerek yoktu. Her gün severek yediğiniz cevizler eşsiz birer hazinedir aslında. Hatta doğada buna benzer birçok hazine mevcuttur. Ama biz rahatlıkla ulaşabildiğimiz ve her gün onlarcasını gördüğümüz için bu hazinelerin çok da farkına varamayız.

– Çok olduğunda kıymetini anlayamadığımız bu gibi şeylerin yokluğunda daha çok kıymetini anlarız. Cevizin dışındaki kabuğu da böylesine değerli bir hazineyi saklayan bir hazine sandığıdır. Bu sandık onu korur ve her zaman en taze şekilde tüketmemizi sağlar. Tüm değerli hazinlerin olduğu gibi bu hazinenin de çok sağlam ve eşsiz bir sandığı olmaması düşünülemez zaten. Umarım bu ufak ve eğlenceli ders sayesinde bundan sonra doğadaki hazinelerin kıymetinin daha çok farkında olursunuz.

Çocuklar nenelerinin ne demek istediğini gerçekten çok iyi anlamışlardı. Bundan sonra kendileri ve diğer canlılar için çok önemli olan bu yiyeceklerin, kıymetini daha çok bileceklerine, söz verdiler.

– Evet çocuklar. Şimdi de benim size verdiğim sözü tutmamın zamanı geldi. Size söz verdiğim gibi arkadaşız kaplumbağaya da müzik aletlerini kullanmayı öğreteceğime söz verdim. Hadi onu da buraya çağırın. Ben de o sırada evden müzik aletlerimi getireyim.

Herkes en sevdiği müzik aletini seçti. Neneleri de hepsine ayrı ayrı sevdiği müzik aletini çalmayı öğretti. Müzik aletlerini çalmayı güzelce öğrendikten sonra neneleri onlardan çok güzel bir koro kurdu. Bu koro ormandaki hayvanlara neşeli şarkılardan oluşan bir konser verdi.

Uyku Masalları – Türkçe Masallar – 1 Yaş Hikayeleri