Tahta Çanak Hikâyesi

Evvel zamanlardan birinde, hayatı boyunca gördüğü her yardıma muhtaç kişiye yardım etmiş ama artık yaşlanmış çok iyi kalpli bir ihtiyar varmış. Bu ihtiyar, sihirli güçleri sahipmiş ve bu güçlerini yalnızca iyi insanlar ve yardıma ihtiyacı olan kişiler için kullanırmış. Artık iyice yaşlanan ve evinden bile çıkamayacak hale gelen bu iyi kalpli ihtiyar, tüm sahip olduğu mirasını bir araya getirip sihirle çok değerli bir altın çanak yaratmış.

Bu altın çanağın altın olduğunu yalnızca ihtiyar görebiliyor, diğer tüm insanlar bu çanağı tahta çanak olarak görüyormuş. İhtiyar, son günlerini ülkede gezip kendi gibi iyi kalpli ve yardımsever bir insan bulmaya adamış ve eğer bu insanı bulabilirse elindeki aslında altın olan ama tahta çanağı vererek tüm mirasını bu kişiye bırakacakmış.

Giymiş yırtık elbiselerini çıkmış yollara. Elinde bir tahta çanakla tüm ülkeyi dolaşmaya başlamış. Ancak hangi şehre, kasabaya veya köye girse, kimse ona yardım etmemiş. Hatta bırak yardım etmeyi halini hatırını, ihtiyacını dahi sormamışlar. İhtiyar artık ümidini kesmek üzereymiş çünkü koca ülkede gitmediği yalnızca tek bir köy kalmış.

Yine de bir ümit o köye ulaşmış ve kapı kapı gezerek yardım istemiş. Bu köyde de iyi kalpliliği, yardımseverliği ile bilinen, köydeki her yaşlının yardımına koşup ihtiyaçlarını gören genç bir delikanlı varmış. Durumu belki de herkesten kötü olan ve kimsesiz bir şekilde yaşayan bu genç, yine de yardım etmekten asla gocunmazmış.

İhtiyar tüm kapılar yüzüne kapanırken bu gencin evine gelmiş ve ümitsiz bir şekilde kapıyı çalmış. Yardımsever genç bu yaşlı adamın halini görür görmez ihtiyarı içeriye davet etmiş. Ayağına bir çarık, üzerine bir battaniye vermiş ve sobanın önüne oturtup ona aş getirmiş.

İhtiyar, o aradığı iyi kalpli insanı bulduğu için çok mutlu olmuş ve artık bu tahta görünümlü altın çanağı hak edeni bulmuş. Genci yanına oturtarak tüm her şeyi anlatmış. Sonra da bu gencin eline tahta çanağı verip;

-Al evlat. Bu artık senindir. Ben bu dünyada en iyi kalpli ve yardımsever insana mirasımı bırakacaktım. O kişi de senmişsin.

Demiş ve oradan ayrılmış. Genç tahta çanağı tutarken bir anda bu çanağın altına dönüştüğünü görmüş. İyiliğin ve yardımseverliğin ne kadar önemli ve değerli olduğunu bir kez daha anlayan genç, bu çanağı bozdurup yine insanlara yardım etmeye devam ederek refah içinde yaşamış.

Masal Oku – Prenses Çilek Masalı – Hikaye Oku