Tavuk Döner Hikâyesi

Tavuk Döner Dini Hikayesi

Virüsten dolayı 3 ay dükkanı açamayınca özlemiş herkes, saat üç oldu ve nerdeyse dönerim kalmadı. Kasada paraları sayarken bir çocuk yanaştı,
-Ağabey kaç para dedi
-Yarım 5, tam 10dedim
-Ya çeyrek? diye sordu. Anladım o kadar parası yok, dedim sende ne kadar çıkar. Saymaya başladı ama hep 5 -10 kuruş. Koy dedim paraları şuraya sen geç otur masaya, ustama seslendim.
-Yarım olsun, içine her şeyi konulsun, ayranda verin, azıcık ta tabağa patates ekleyin. Çocuk dönerini yerken küçücük ayaklarına baktım çıkarmış ayakkabılarını ayaklarını birbirine sürtüyor. Anladım ki üşümüş ısıtmaya çalışıyor. Bugün çokta yağmur yağıyordu, mübarek kuru yer bırakmıyordu. Kendime bir çay söyledim, müsaade isteyip yanına Çöküverdim, ayranı niye açmadın dedim.
-Param yetmez ki ağabey dedi.
-Namaz abdestle, tavuk döner ayranla dedim, açı verdim. İçti, ne varsa bitirdi tabağını da. Doymadın sen, getireyim bir daha ne dersin deyince, benim yıllardır aklıma gelmeyen o muhteşem şeyi duydum kulaklarımla  Elhamdulilah ağabey.

-Eeee anlat bakalım. Nerden geldin, nereye gidiyorsun, niye sokaklarda dolaşıyorsun. Annen-baban ne yapar, evin nerde diye sordum. Eli ile işaret etti evimiz orası işte ağabey dedi. Benim dükkanın karşısında araya sıkışmış eski bir ev vardı ama orası uzun zamandır boştu. Tabi biz açmayınca dükkanı 3 aydır görmemişiz bu eve birileri taşınmış, annem işe gitti evleri temizleyip gelecek dedi. Camdan 3 gündür beni seyrediyormuş, kaç defa söylemiş annesine ama annesi hep olmaz diyormuş. Para biriktirip yiyeceğim diye kafasına koymuş, akşam annesi de bir kaç kuruş verince, bugün ki tavuk dönerin hayaliyle uyumuş. Babasını hiç bilmiyormuş. resmi var getireyim mi dedi. kim var şimdi evde dedim. Kimse yokmuş, anahtarı da yokmuş, ama kapı kapanmasın diye taş koymuş. Otur dedim burada çayda ısmarlarım sana. Annen gelince gidersin. Hem bak burada işte çok bana yardım edersin ama önce sana ayakkabı alalım. Ayaklarını ısıtalım. Aldım ayakkabısını baktım, 33 numara. Vardım az aşağıdaki ayakkabıcıya .Döndüm dükkana, giydirdim ayaklarına ama öyle bir sevindi ki yürüyüşü bile değişti vallahi. Küçücük boyu ile masalarda olanları topladı, nerdeyse bize hiç iş bırakmadı. Bir gözüm onda, bir gözüm karşı tarafta, ha tamam annesi de geldi sonunda. Aldım çocuğu hemen vardım yanına. Abla korkma dedim, karşı tarafta dükkan sahibiyim.

Bugün bize çok yardım etti senin çocuğun, müsaade edersen akşama hanımı alıp, size gelmek isterim. Yüzüme bile bakmayan abla buyurun ağabey dedi. Eşime telefon ettim, bizim çocuğun kıyafetlerinden istedim, akşam olunca vardık eşimle o ablaya konuştum. Dinledikçe hem ağladık, hem de huzur bulmuştuk. Kocasını, çocuğu 3 aylıkken kaybetmiş aslında. Onlarda normal bir aile imiş. Ama hayat onları bugünlere sürüklemiş. Ev temizleyerek geçinmeye çalışıyormuş. Aklı hep evde bıraktığı çocuğunda kalıyormuş, kimsesi de yokmuş ama gerçekten belli tek odalı evde bir çekyat, birde halı vardı yerde.

Bu eve taşınmış kirası ucuz diye buz dolapsız ev mi olur. Bu çocuk televizyonsuz nasıl geceleri oturur. Yoktu vallahi. Bir önceki ev sahibi eşyaları kiraya saymış, ancak öyle bırakmış. Çıktık evden eşimle arabaya binince göz göze geldik birden. Akıllı telefonlarımızın tuşlarına bastık bir kaç dostumuza ulaştık biri televizyon biri buzdolabı ile yola çıkarken bizde onlara bol bol alışveriş yaptık sabaha çok güze bir kahvaltı edilsin.

Akşama da tencerede etleri pişirilsin. İki saate her şey oldu, dolapları doldu, ben verecektim ama buzdolabını getiren arkadaş elime bir zarf tutuşturdu. O parada ablamıza bir kaç ay umut oldu. Çıkarken evden bana bir söz verdi. Okullar açılıncaya kadar her gün bana yardıma gelecek, hem tavuk döner yiyebilecek, hem de annesine harçlıklarını götürecek. Şimdi mutlu ve huzurluyum, bu gece rahat uyurum. Yarında kısmetse dönerimiz şıp, şıp akar rızkımız da peşimizden koşar. Geriye ne kaldı dilimde. Hepsini geçtim de karnımı doyurup ayranı içince Elhamdülillah diyeceğim bundan sonra bende.

Kısa Hikayeler – Keloğlan Masalları – 4 Yaş Masalları