Tutsak Prenses Hikayesi

Evvel zaman içinde kalbur saman içinde develer tellal pireler berber iken kırkbir yanı nehirlerle çevrili sulak, bir yurtta büyük bir krallık varmış. Bu güzel krallığın yaşlı bir kıralı, kralında 3 oğlu ve cana yakın bir kızı varmış. Yaşlı kral bir süre sonra hastalanıp yataklara düşmüş.

Kralın birbirinden çok farklı karakterlere sahip olan üç oğlu babalarının hastalığını fırsat bilip iktidar hevesi ile kavgaya tutuşmuş.

Bu kavgayı en büyük ve en zalim Prens Herat kazanmış. Kaybeden iki Prens yurdu terk ederken Herat’ta ülkenin başına geçmiş iktidarı alır almaz da halka eziyete zulme başlamış.

Herat halka ağır vergiler, çok uzun çalışma saatleri yetersiz besin verirken bu duruma itiraz eden babası ve küçük kız kardeşini de sulak yurttan çok uzaklarda bir kuleye tutsak etmiş.

Kulenin etrafında kocaman bir hendek yaptırmış ve içine timsahlar atmış. Kapısına zebani gibi görevliler koymuş, kule çok yüksek ve çok soğukmuş. Kral ve küçük kızı zümrüt ün buradan kaçmalarına imkan yokmuş.

Prens:
– Hünkarım biz neden buraya hapsedildi ki? Bizim suçumuz ne?

Kral baba:
– Benim şefkatli kızım ne hünkârı ne kralı. Ben sadece senin  babanım.

Prens:
– Babacım biz abime ne yaptık, neden buraya hapsedildik?

Kral baba:
– Kızım hepsi benim suçum. Ben tüm çocuklarıma her şeyi verdiğimizi sandım ama asıl vermem gereken sevgiyi vermemişim kalplerine iyiliği aşılamamışım. Onları hırs ile doldurmuşum. Demek ki abinin hırsı önce kendi kalbini ve vicdanını, sonra erkek kardeşlerini yendi ve bizi bu soğuk kuleye hapsetti.

Prens:

– Peki ya babacığım bu soğuk zindandan nasıl kurtulacağız? Sen hastasın seni iyileştirmeliyim.

Kral baba:
– Benim merhametli kızım temiz kalbin ile sadece iyi şeyleri düşün.

Prenses zümrüt babasını iyi etmek için çareler arar. Pencerelerine konan güvercinlerin getirdiği dermanı otları bulduğu taşlarla ezer babasını iyi etmeye uğraşırmış.

Günlerden bir gün otları ezdiği taş elinden kayıp yere düşmüş, yuvarlanıp bir deliğe girmiş.

Prenses zümrüt elini deliğe sokup taşı ararken, büyük, bir şeye çarpmış. Ne olduğunu anlamadan bulduğu şeyi o delikten çıkartmak için uğraşmış, sonunda başarmış delikte bulduğu kocaman bir yumurtaymış.

Prens:
– Babacığım şu delikte kocaman bir yumurta buldum bakar mısın bu ne yumurtası?

Kral Baba:
– Ne yumurtası olduğu mühim değil, kızım bu senin sevgi ve şefkatinin mucizesi ona çok iyi bakmalısın.

Zümrüt yumurtasını sarıp sarmalar ona gözü gibi bakarken sulak yurtta da halk sefaletten yorgun haldeymiş. Yiyecek ekmeği bile halkına çok gören kral, Herat yüzünden halk açlık ve hastalık illetinden kurtulamaz olmuş. Herat kendisine karşı sesi çıkanı bile sürgün ederek cezalandırır insanları evinden yurdundan edermiş.

Yokluğa sefalete mahkum bırakılmış tüm halk eski günlerini özlemle anar, krallarının iyi olmasını ve bir gün gelip onları bu yorgun hayattan kurtarmasını umar dururmuş.

Yıkık kral kendilerine erzak taşıyan halkın durumunu öğrense de hastalıktan başını kaldıramaz. Soruna çözüm üretemezmiş.

Kral baba:
– Güzel kızım ne olursan o gaddar olma zalim olma! Gücünü, zenginliğini paylaşmazsan gücün, zenginliğin tükenir, iyilik ile zenginliğini paylaşırsan, hem gücünü hem zenginliğin hen mutluluğun artar. Ne olursa olsun halkını sev koru çocuklarını da iyi yetiştir.

Prenses:

– Tabii ki babacığım sana söz veriyorum, çok iyi bir insan olacağım.

Kral baba:
– Sen bu halka umut olacaksın.

Prenses zümrüt babasının verdiği öğütleri dinler hep güzel bir gelecek hayal ederken tek dostu olan yumurtasında sarıp sarmalar ona çok iyi bakarmış.

Bir gece yine yumurtasıyla yatarken yumurta birden çatlamaya başlamış ve içinden çok sevimli. Kırmızı bir ejderha çıkmış.

Ejderhanın gülücükler saçan güzel bir yüzü ağzından alev çıkan uzun bir kuyruğu varmış. Zümrüt tüm sevgisini sevimli ejderhasına verip onunla birlikte büyürken günün birinde hasta babası hayata gözlerini yummuş. Kuledeki zindan hayatından destekçisi babasının vefatı Zümrüt’ü çok üzmüş.

Zor günlerinde yanında olan yalnızlığına çare olan sevimli ejderhası da onunla birlikte günler geçtikçe hızla büyüyüp güçlenmiş ve prensesi bu kuleden kurtulmak için umudu olmuş.

Halkının haykırışlarını kalbinde hisseden prenses zümrüt sevimli ejderhanın sırtına atlayıp kuleden kurtulmuş ve sulak yurdun yolunu tutmuş ejderhası ile birlikte kral Herat’ın gösterişli şatosuna giren zümrüt.

Kral Herat:

– Nasıl kurtuldun, yüksek kuleden nasıl geldin tekrar buraya, seninde sonun abilerin gibi olacak.

Prenses:

– Hünkârım seninle savaşmaya değil, zalimin zulmünü kendi içindeki kötülükle savaşmaya geldim. şatafat sarayından sıyrılıp benimle halka karışırsan doğruyu göreceksin.

Zümrüt ün sözleriyle duygulanan kral, Herat kıyafet değiştirip halkın arasına çıkmaya, zümrüt’le birlikte halkı dinlemeye karar vermiş, saraydan çıkıp pazar yerine varmışlar. Pazarda boş fileleri çürük meyveler için pazarlık eden, halkı gören Herat duygulanmış bir şeyleri yanlış yaptığını anlamış. Kalbinde bir sızı oluşmuş.

Başka bir yere geldiklerinde yıkık kırık dökük oyuncakların içinde yırtık pırtık üstleri ile çamurun içinde oynayan ama bu sefalete rağmen gülen yüzlü çocukları gören Herat aslında kendisinin hiç mutlu olmadığını çok kısa bir sürede anlamış.

Herat halkın içinde gezmiş, onlarla konuşmuş, yoksulun derdini dinlemiş hastalara derman aramış, harap yerleri gözlemiş.

Prensesle birlikte tekrar saraya dönüp muhafızların yüzlerine baktığında aslında hiç de mutlu olmadığını anlamış.

Önce kendisine korkuyla bakan muhafızın yüzü, sonra yırtık, pırtık suyla çamurun içinde gülücükler, saçan çocuğun yüzünü hatırlamış.

Babasın sözü aklına gelmiş, Ne olursan ol gaddar olma zalim olma. Gücünü, zenginliğini paylaşmazsan gücün, zenginliğin tükenir.

İyilik ile zenginliğini paylaşırsan, hem gücün hem zenginliğin hem mutluluğun her daim yükselir. ne olursa olsun halkını sev koru çocuklarını da sev iyi yetiştir.

Bunları düşündükten sonra hemen kız kardeşi Zümrüt’ün yanına koşmuş prenses Zümrüt’ün sayesinde kendi içindeki iyiliği bulan kral Herat o günden sonra zenginliğini hem de  gücünü halkıyla paylaşmaya başlamış. İhtişamlı sarayını yıktırıp halkın arasına karışmış. O günden sonra sulak yurtta bir kişide bile sefalet nede mutsuzluk görülmemiş. Sevimli ejderha da sulak yurtta iyiliğin bekçisi olmuş ve tüm halk mutluluk içinde yaşamış.

Uyku Masalları – Türkçe Masallar – 1 Yaş Hikayeleri