Beni Arzu Eden Bana Kavuşur Hikâyesi

Beni Arzu Eden Bana Kavuşur. Kıssadan Hisse

Bir kış günüydü, soğuktu. İnsanın soluğu dışarı çıkmadan ağzında donacak kadar soğuktu. Bırakın böyle bir havada bir şey yapmayı yürümek, insanın evinin yolunu bulması bile zordu. Gerçi sert bir rüzgar esmiyordu, kar, tipi savrulmuyordu ama soğuk nedir bilmeyen bir memleket için damarlardaki kanın akışını yavaşlatacak kadar soğuk vardı.

İşte böyle bir havada mecusinin biri ya soğuktan, soğuktan olmasa da açlıktan kırılıp ölecekleri aşikar olan, güvercinler için dışarı çıkmış. Soğuğa aldırmadan bir deviye kuşları yemlemeye devam ediyordu. Kuşlarda onun etrafını sarmış, annesine koşan bir çocuk gibi pırpır  kanat çırpıyor sanki mutluluklarını ilan ediyorlardı. Ne var ki bu soğukta dışarıda olan yalnız bu mecusi değidi.

Cüneydi Bağdadi Hazretleri de dışarıya çıkmış . Yüreğini yakan aşk ateşini karların ve soğuğun hafifleteceğini düşünerek tefekkür halinde yürüyordu. Kuşlara yem atmakta olan bu mecusiyi görünce, mecusinin kuşlara duyduğu merhameti ona duyarak yanına dostça yaklaştı. Mecusiye yaptığın bu davranış, Allah’ın ahlakıdır.

Merhamet Allah’ın sıfatıdır ama gel gelelim, bunların Allah katında makbul olabilmesi için ilk şart imandır. İmanın olmadıktan sonra, fıtratının bu güzelliği hiç bir işe yaramaz, seni cehennemin ateşinden koruyamaz. Çünkü Allah katında din islamdır. Mecusi mahzun bir kabul halinde, ben de biliyorum ki bu yaptığımın bir faydası yoktur ama  Allah bu yaptığımdan habersiz midir?

Beni görmez, bu halimi bilmez mi?

Cüneydi Bağdadi Hazretleri:

-Elbette görür ve bilir, ona muhal yoktur diyince mecusi de:

-O halde faydaya ne hacet, onun beni görüp bilmesi bana yeter dedi ve yaptığı işi yapmaya devam etti. Aradan geçen nice kıştan ve yazdan sonra, bir hac mevsimi Cüneydi Bağdadi Hazretleri tavaf için beytullaha yaklaştığında, birinin ellerini semaya kaldırmış haliyle,

bütün kalbini semaya uzatır gibi içten gözyaşları içinde dua ettiğini görür. Öyle ki onu görenler bile içlenmekten gözyaşlarını salıvermekten kendini alamaz. Cüneydi Bağdadi Hazretleri yaklaşıp kim olduğuna biraz dikkat edince bu dua eden kişinin, o soğuk kış günü kuşlara yem vermek için dışarı çıkıp kuşları yemleyen mecusi olduğunu görür. Yanına yaklaşarak onu kolundan yakalar.

Bir an göz göze gelirler. İkisi de birbirini tanımıştır. Mecusi, Cüneydi Bağdadi Hazretlerinin kulağına eğilerek, işte Allah gördü ve bildi, ondan başka ne fayda olur dedi ve orada kelime-i şahadet getirerek can verdi. O ruhunu yeni teslim etmişti ki, hafiften bir ses geldi ve sadece Cüneydi Bağdadi Hazretlerinin kulaklarında yankılandı.

– Ey Cüneyd sen benim beytimi arzu ederek buraya geldin ve beytime kavuştun. O ise beni arzu ederek buraya geldi ve bana kavuştu.

 Cüneydi Bağdadi Hazretleri yapılan her şeyin  onun rızasını da aşarak, sadece onun için, onun aşkı için yapılması gerektiğini anlamıştı. Zata kavuşan sıfatlara takılır mı ve Cüneyd ömrünün sonuna kadar ne yaptıysa onun için yaptı.

Hikayeler – Hikaye Oku – 5 Yaş Masalları