Kardan Adam Hikayesi

Masalımız, ulaşılmaz yüksekliklerdeki bir su damlasının unutulmaz yolculuğunu anlatıyor. Uçurumdan düşüşü, uzayın derinliklerindeki bir yıldızla karşılaşması ve sonunda dünya üzerinde neşe saçan bir kardan adama dönüşmesiyle, su damlasının serüveni sizi hayal dünyasının sınırlarına taşıyacak

Gökyüzünde kimselerin ulaşma imkanı olmadığı kadar uzak bir yerde bir su damlası yaşarmış. Bu su damlasının herkes gibi bir ailesi ve arkadaşları varmış. Bir gün su damlası, arkadaşları ve kardeşleriyle birlikte saklambaç oynarken ebelenmemek için bahçenin dışına çıkarak bir duvarın arkasına saklanmış. Meğerse saklandığı yer bir uçurumun kenarıymış. Kendisini gizlediği yerden çıkarak arkadaşlarının yanına gitmek isterken nasıl olduysa dengesini kaybederek uçurumdan düşmüş.

Düşerken kardeşlerine ve arkadaşlarına ne kadar seslense de bir türlü sesini onlara duyuramamış. Su damlası çok yüksek bir yerden düşmüş. Aşağıda bulunan bulut katmanlarından geçerken soğuk rüzgarların etkisiyle titremeye başlamış. Aşağı düştükçe rüzgarın şiddeti artmış. Minik su damlası, “Galiba bu son anlarım,” diye düşünerek ağlamaya başlamış. Gözlerinden akan yaşlar buz tutmuş. O andan sonra su damlası yönünü tamamen kaybetmiş. Gökyüzünde esen rüzgar onu da kendisiyle sürüklemiş. Bir süre sonra o sert rüzgarlar onu bir uzay boşluğuna doğru sürüklemiş. En sonunda kendisini sürükleyen soğuk rüzgarlardan kurtularak gökyüzünde bir yıldız gibi parlamaya başlamış. Tam “Kurtuldum,” diye düşünürken yine uzay boşluğundaki soğuk rüzgarlar onu yakalamış. Bu sefer sıcak hava estiren rüzgarlara yakalanmış.

Sıcak havanın etkisiyle bu su damlası eriyerek eski haline dönmüş. Yolunu tamamen kaybeden su damlası, evini aramaya karar vermiş. Uzay boşluğunda dolaşmış, Samanyolu’ndan geçmiş ama bir türlü evinin yolunu bulamadığından üzüntüyle ne yapacağını şaşırmış. Gece karanlık çökene kadar dolaşmış durmuş. Gece olunca da su damlası gitgide korkmaya ve ağlamaya başlamış. Birden gözleri kamaşmaya başlamış. Çok parlak olan bir ışık kendisine doğru gelmekteymiş. Kendisine doğru gelen bir yıldızmış. Su tanesinin yanına yaklaşarak, “Gecenin bu vaktinde bir başına buralarda ne arıyorsun?” diye sormuş. Su damlası başına gelenleri parlayan yıldıza ağlayarak anlatmış. Yıldız, “Ağlama yeter, benim adım Kutup Yıldızı.

Sürekli olarak kuzeyde olurum. Kim yolunu kaybederse bana bakarak yolunu bulur. Eğer sen de kendi evinin yönünü biliyorsan, sana evini bulmana yardımcı olabilirim. Ancak evinin yönünü bilmiyorsan, işte o zaman sana yardım etmem imkansız olur,” demiş. Su damlası daha yönleri bilmediğinden çaresiz bir şekilde ağlamaya devam etmiş. Onu teselli etmek isteyen Kutup Yıldızı, “Üzülme, artık belki elini bulmana yardım edemem ama bu geceyi yanımda güvenle geçirmen için sana yardımcı olabilirim,” demiş. Kutup Yıldızı su damlasını yanına alarak geceyi beraber geçirmişler. Gecenin sonlarına doğru sabah olmak üzereyken bembeyaz bir kütle yanlarından geçmiş.

Su damlası Kutup Yıldızına, “Yanımızdan geçen bu beyaz şeyler de nedir böyle?” diye sormuş. Kutup Yıldızı, “Bunlar mı? Onlar kar kütlesi, dünyaya doğru gidiyorlar,” demiş. Su damlası, dünyaya gitmek için kar kütlelerine katılmış, onlarla birlikte dünyaya doğru yola çıkmış. Yoldayken kar taneleriyle sohbet etmeye başlamış. Onlara dünyaya niçin gittiklerini sormuş.

Kar taneleri ise, “Bizler kış mevsiminde mutlaka dünyaya gideriz. Çünkü onların bize ihtiyacı var,” demiş. Biraz daha dünyaya yaklaştıklarında su damlasının da yavaş yavaş rengi değişmiş, o da bembeyaz bir kar tanesine dönüşmüş. Su damlası kendisindeki değişikliği şaşkınlıkla karşılamış. Su damlasının bu şaşkın halini gören kar taneleri gülerken, arkadan hızlı bir şekilde gelen bir kar tanesi, “Sen de aramıza hoş geldin,” demiş. Dünyaya yaklaştıklarında yer çekiminin gücünün artması, su damlasını telaşlandırmış.

Etrafındaki kar tanelerine, “Bizler böyle hızlı bir şekilde yere düşersek zarar görmez miyiz?” diye sormuş. İçlerinden bir kar tanesi, “Sen hiç korkma. Dünyaya yaklaştığımızda yumuşamaya başlarız. Dolayısıyla bizlere bir şey olmaz. Üstelik düştüğümüz yerlere de zarar vermeyiz. Güneş hariç herkes bize dost olur. Güneş çıkınca biz sıcaklardan erimeye başlarız,” demiş. Su damlası sevinçle hoplaya zıplaya havalara uçmuş. Bu duruma bir yandan veremeyen kar taneleri, “Niçin böyle sevinçlisin? Biraz önce ağlamak üzereydin. Şimdi ise gülüyorsun,” demişler.

Su damlası, “Nasılsa güneş beni erittiği zaman bakarsınız, eski halime döner, evime kavuşurum,” demiş. Su damlası, annesinin kendisine anlattığı hikayeler sayesinde dünyayı çok merak ediyormuş. Orayı bir an önce görmek istiyormuş. Heyecanla, süzülerek dünyanın tam ortasında olan bir yere düşmüş. Çevresine bakınmış ama pek de hayal ettiği gibi bir ortam görememiş. Annesinin kendisine anlattığı dünyada neşeli çocuklar varmış ama o kendisiyle oynayacak hiç kimseyi görememiş. Gece boyunca sabırsızlıkla güneşin çıkarak karları eritmesini beklemiş. Gecenin geç saatlerinde çıkan bir fırtına, kar tanelerini ve su damlasını alıp, salıncakların ve kaydırakların bulunduğu bir alana sürüklemiş.

 Gördüğü yerin güzelliği ile şaşkın halde çevreyi izlerken sabah olmuş. Kahvaltılarını yapan çocuklar, parkta oyun oynamaya gelmiş. Oyun parklarının karla kaplandığını görünce sevinç içerisinde kendilerini karların içerisine atıp kartopu oynamaya başlamışlar. Karların içerisinde oyunlar oynarken bir kar tanesinin damla şeklinde olduğunu gören çocuklar, kar tanesini ellerine alıp kendilerini karların içinde yuvarlamaya başlamışlar. Su damlası yuvarlandıkça kendisine yapışmakta olan kar taneleriyle birlikte bir kar topuna dönüşmüş. Yuvarlandıkça da büyümeye başlamış.

 En sonunda kardan adam haline gelmiş. Çocuklar evlerinden getirdikleri zeytinlerle göz, havuçla burun yapmış, sonra da çocuklardan biri atkı ve berisini çıkarıp kardan adama giydirmiş. Böylece çocukların çok sevdikleri bir kardan adam arkadaşları olmuş, kış boyunca güneş etkisini gösterene kadar gülüp eğlenmişler. Bizim su damlasının da çocuklarla beraber keyfi pek yerindeymiş. Güneş çıkıp karlar eridiği vakit o da eski haline dönerek bir su damlası olarak yaşamaya devam etmiş.

Masal Oku – Tavşan ile Keklik – Hikaye Oku