Keloğlan Keleşoğlan Zeki, Akıllı Keloğlan Bir varmış, bir yokmuş.
Zaman zaman içinde, evvel zaman içinde küçük bir köy varmış.
Bu köyde insanlar birbiriyle iyi geçinirmiş.
İşte bu köyde bir keloğlan ve anası yaşarmış.
Keloğlanın bir tek anacığı, anacığının da bir tek kel oğlu varmış.
Dünyada başka kimseleri olmadığı için birbirlerine destek olurlar, kuru ekmek yeseler kimselere belli etmezlermiş.
Mutlu bir şekilde hallerine şükrederlermiş.
Keloğlan çok akıllı ve çok çalışkanmış.
Günler böyle gelip geçerken, Keloğlanın anacığı bir gün hastalanmış, evin işleri de Keloğlana kalmış.
Anası yattığı yerden Keloğlana yapılacak işleri söylüyormuş.
Keloğlan da oradan oraya koşturuyormuş.
Anası Keloğlana güzel dualar ediyormuş.
Yine böyle bir gece Keloğlan çok yorgunmuş.
Gündüz birçok iş yapmış.
Akşam erkenden yatayım, sabah da erken kalkayım diye düşünmüş.
Tam yatacakken bir fare yanına gelip: - Keloğlan keleş oğlan, duydun mu prensesin başına gelenleri?
Güzeller güzeli prenses aylardır ağlayıp duruyormuş, kimseler susturamıyormuş.
Sultan, “Kızımı güldüren her kim olursa, onunla evlendireceğim!
demiş. Keloğlan bunu duyduktan sonra aklına bir fikir gelmiş.
Akşam güzelce dinlenmiş.
Ertesi sabah erkenden kalmış.
Akşam farenin söylediklerini anasına anlatmış.
Anası da: - Ondan kolay ne var a oğlum, demiş.
Şu bizim dağın eteklerinde açan mavi küçük çiçekler var ya!
Onlardan kocaman bir demet topla.
O çiçek insanları kıkır kıkır güldürür.
Keloğlan durur mu?
- Yaşa benim güzel anam, demiş.
Sevinçle hopla zıplaya evlerinin yakınındaki dağın eteklerinde açan, insanları kıkır kıkır güldüren çiçeklerden toplamış.
Anasından öğrendiği kadarıyla, kocaman bir demet yaparsa, prensesi güldürebileceğini biliyormuş.
Az gitmiş, uz gitmiş dere tepe düz gitmiş, sonunda varmış saraya.
Sultanın huzuruna çıkmak istediğini söylemiş.
- Kızının hastalığına çare buldum, demiş.
Hemen haber vermişler.
Keloğlanı sultanın huzuruna çıkarmışlar.
Keloğlan sultanın huzuruna çıkınca heybesine sakladığı çiçekleri prensese uzatmış.
Prenses çiçekleri koklar koklamaz kıkır kıkır gülmeye başlamış.
Öyle çok gülüyormuş ki, sultan ve beraberindeki herkes gülmeye başlamış.
Keloğlan o gün kurulan düğünle prensesle evlenmiş.
Anasını hasta yatağından almış ve saraya getirmiş.
Anası da kel oğlunun kel kafasına kocaman bir öpücük kondurmuş.
Bu masalda neler öğrendik, hatırlayalım; 1-Keloğlanın annesine ne olmuş?
a) Komşuya gitmiş.
b) Hastalanmış.
c) İyi olmuş.
2- Keloğlan'ın yanına hangi hayvan gelmiş?
a) Yılan b) Fare c) Tavuk 3- Keloğlan padişahın kızının hastalığına nasıl çare bulmuş?
a) Güldüren çiçeklerden bir demek toplamış.
b) Komiklik yapmış.
c) Fıkra anlatmış.
3 Yaş Masalları - Kısa Hikayeler - Keloğlan Masalları
Yorumlar (0)
Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu siz yapın!