Keloğlan İle Altın Balık Hikayesi

Zamanın birinde keloğlan odun kesmek için ormanda yola koyulur. Keloğlan ormanda yürürken bir an da bir işitir,

– İmdattttt, lütfen beni kurtarın!..

Keloğlan duyduğu bu ses üzerine telaşlanarak bir sağ bir sola bakar. Fakat oracıklarda kimseyi göremez. Sağ sola bakarken bir an da aynı sesi tekrar işitir ve sesin geldiği yere bakar. Keloğlan birde ne görsün, yerde yatmakta olan bir altın renkli balık.. Meğerse balık bulunduğu sudan çıkarıldığı için tekrar yuvasına dönebilmek için çırpınıp duruyormuş.

Keloğlan balığın bu çaresizce bağırışını görünce hemen kuyruğundan tuttuğu gibi onu suya atar. Bunun üzerine balık,

-Sen benim hayatımı kurtarmış oldun. Sana ne kadar iyilik etsem de az. Bunun için sana bir hediye vermek istiyorum, dağ dönüşü bana uğramayı unutma. Demiş

Dağ’da yapacak işlerini bitiren keloğlan, heyecanla gölün yanına koşarak gelmiş. Balığın orada yüzmekte olduğunu görünce,

-Heyy altın renkli balık bana bir hediyen vardı işte şimdi geldim seni dinliyorum. Demiş.

-Balık, Şu karşı da ki dağa bak görebiliyor musun?

-Keloğlan, elbette görüyorum?

– O dağın arkasında ki falanca yerinde bir torba saklı onu sen alarak ‘Açıl susam, açıl’ de. İhtiyacını karşıladıktan sonra oradan ayrıl. fakat bunu yaparken kimseye gözükme. Demiş

Bunun üzerine keloğlan koşarak torbayı alır ve eve getirir. Annesine de yaşadığı durumu anlatarak Dağ’da bulmuş olduğu torbayı gösterir. Bu duruma keloğlanın annesi,

-Yavrucuğum, kelloşum! Bir balıktan ne bekleyebilirsin ki diye şaşkınlıkla torbaya yönelerek bakmış.

Keloğlan daha fazla dayanamayıp balığın söylemiş olduğu’ Acıl susam, açıl’ demiş. Sözleri sonrası birde ne görsün. Her istek haklı orada saklıdır. Bunun üzerine keloğlan kendilerine çok güzel bir sofra kurulmasını dileyerek annesi ile yiyemedikleri tüm yeme şansına sahip olurlar. Daha sonra keloğlan torbaya dönerek tekrar’ kapan susam, kapan der’ ve torba eski haline döner. Bunun üzerine keloğlan dayanamaz tüm komşularına bu durumu söylemek ister.

Keloğlan evine tüm komşularını çağırır ve sihirli torbayı anlatarak kendilerine güzel bir ziyafet vermesini talep eder. Çok güzel bir akşam geçirmesine rağmen keloğlanın komşularından bazıları bu torbaya sahip olmak isteyince, gel zaman git zaman torbanın aynısın yapar ve iki torbanın yerlerini değiştirir. Bu olaydan keloğlan birkaç kez torbaya seslenip çalışmaması üzerine hemen soluğu balığın yanında alır.

-Balık kardeş, balık kardeş.. Diye soluk soluğa seslenir.

– Senin bana vermiş olduğun torba artık çalışmıyor, sanırım bana bozuk bir torba verdin diyerek sitem eder. Balık haydi tekrar daha git ve orada olan başka bir torbayı al demesi üzerine, keloğlan koşarak oradan uzaklaşır ve ballığın dediği torbaya bularak annesine koşar.

– Ana, ana! Balık kardeş bana tekrar torba verdi.

Keloğlanın annesi bari bunu kimseye söyleme der fakat keloğlan duramaz ve o torbayı da çaldırır. Soluğu tekrar altın balığın yanında olan keloğlan, son şans olarak bir torba daha hakkına nail olur. Fakat bu torbanın içinden bir tokmak çıkar. Balık bu tokmağı hırsızı bulmak için keloğlana vermiştir. Bunun üzerine tüm komşularını toplayan keloğlan hırsızı tokmak sayesinde bulur. Fakat tokmak ceza olarak sırrı söyleyen keloğlanın başına da sürekli vurmaya başlar. Böylelikle keloğlan bir daha anne sözü dinlemeyi ve sır tutması gerektiğini öğrenir.

Masal Oku – Keloğlan ve Cengizhan’ın Hazinesi – Hikaye Oku