Kırmızı Başlıklı Kız Hikayesi

Küçük bir kız ile kurt arasında geçen olaylara dayanan popüler ve en çok okunan bir halk masalı. Her yaştaki çocuğa uygun Kırmızı Başlıklı Kız hikayesi. İyi okumalar…

Evvel zaman içinde küçük ve çok tatlı bir kız varmış, her kim onu görse şirinliği yüzünden ondan hoşlanırmış. Özellikle de büyükannesi onu o kadar çok severmiş ki, her onu ziyarete gittiğinde tekrar gelmesini söylermiş.

Bir gün torununu ziyaret etmeye gittiğinde ona kırmızı kadifeden yapılmış bir başlık hediye etmiş. Bu başlık küçük kıza o kadar yakışmış ki, o günden sonra onu başından çıkarmamış. Bu yüzden de çevresinde onu tanıyan herkes ona Kırmızı Başlıklı Kız demeye başlamış.

Bir gün annesi onu yanına çağırarak, “Güzel kızım, şu kurabiyelerle şerbeti büyükannene götürür müsün? İki gündür hasta; daha bir şeyler yememiş.”

Küçük kız, “Tabii ki annecim, ben de zaten onu çok özlemiştim,” demiş.

Kırmızı Başlıklı Kız annesinin hazırladığı yiyecekleri sepete koyarak evden çıkmak üzereyken annesi, “Tavşan Ormanı’ndaki yoldan sakın ayrılma kızım,” diye seslenmiş.

Küçük kız, “Tamam annecim, sen merak etme beni,” diyerek yola koyulmuş.

Büyükannesinin evine yürüyerek yarım saatte gidiliyormuş. Kırmızı Başlıklı Kız ormanda neşe içinde şarkılar söyleyerek yürüyormuş.

Bir ara kendi kendine, “Buraya neden Tavşan Ormanı diyorlar acaba? Yol boyunca hiç tavşan görmedim,” diye söylenmiş. Sonra da durmadan yoluna devam etmiş.

Bir süre sonra çiçeklerle dolu bir yere ulaşmış. Orada rengârenk çiçekler olduğunu görünce, “Anneanneme biraz da çiçek toplayayım, görünce çok sevinir,” demiş.

Kırmızı Başlıklı Kız çiçekleri toplarken, tavşan yolundan uzaklaştığını hiç fark etmemiş bile. Bir ara çalılıkların arasından gelen bir ses duymuş. Çiçek toplamayı bırakıp etrafına bakınırken birden önüne bir kurt atlamış.

Kırmızı Başlıklı Kız, kurdu karşısında görünce korkudan elindeki sepeti yere düşürmüş. Kurt ise hemen sepetten dökülen kurabiyeleri toplayarak küçük kıza uzatmış.

Küçük kız, kurdun bu hiç beklenmedik davranışından dolayı çok şaşırmış. Çekingen bir tavırla, “Teşekkür ederim,” demiş.

Kurt, “Tek başına böyle nereye gidiyorsun küçük kız?” diye sormuş.

Kırmızı Başlıklı Kız, “Anneannemin yanına gidiyorum. Tavşan Yolu’nun sonundaki sarı renkte bir ev var ya, onun evi orası. Birkaç gündür hastaymış, ona yiyecek bir şeyler götürüyorum,” demiş.

Kurt, “Bu kız tam da dişime göre; kurnaz davranırsam, ikisini de ele geçiririm,” diye aklından geçirmiş.

“Küçük kız, sen rahat rahat çiçeklerini topla. Ben zaten o tarafa gidiyorum. Anneannene biraz gecikeceğin haberini veririm,” demiş.

O esnada silah sesini işiten kurt, hızla kızın yanından uzaklaşmış. Kız biraz daha çiçek toplarken yanına gelen avcı, “Güzel kız, tek başına buralarda ne arıyorsun? Buralar, senin gibi küçük bir kız için tehlikeli olabilir. Gel, seni gideceğin yere bırakayım,” demiş.

Bu arada kurt, hızlıca yaşlı kadının evine giderek kapısını çalmış. Yaşlı kadın, “Kim o?” diye sormuş. “Benim, torunun. Sana kurabiyeyle şerbet getirdim anneanne, kapıyı açar mısın?” Kurt, kapıyı açtığı gibi yaşlı kadını yakalayıp arka odaya kilitledi. Sonra onun giysilerini giyinerek perdeleri kapattı ve yatağa girerek küçük kızı beklemeye başladı.

Biraz sonra küçük kız ve avcı anneannenin evine ulaşmışlar. Avcı, “Hadi bakalım küçük kız, bir an önce anneannenin yanına git,” demiş. Kırmızı Başlıklı Kız, avcıya teşekkür ettikten sonra, avcı yoluna devam etmiş. Kız anneannesinin kapısını çalmış.

İçeriden bir ses, “Kim o?” diye sormuş. “Benim, anneanne. Kapıyı açar mısın?” “Kapı açık güzel kızım, içeri girebilirsin,” demiş ses.

Küçük kız, bir an için tereddüt etmiş çünkü duyduğu ses anneannesinin sesine pek benzemiyormuş. Sonra anneannesinin hasta olduğu aklına gelmiş: “Anneannem hasta olduğu için sesi böyle çıkıyor herhalde,” demiş kendi kendine.

Kırmızı Başlıklı Kız, kapıyı açmış ve içeri girmiş. Kurt, anneannenin geceliğini giymiş, başlığını ve gözlüklerini takmış, yatakta yatıyormuş. İçerisi karanlık olsun ve küçük kız kendisini tanımasın diye de perdeleri çekmişti.

“Güzel kızım, buraya kadar yorulup bana yiyecek getirdiğin için teşekkür ederim. Yanıma gel de seni biraz seveyim. Yaklaş kızım, biraz daha yaklaş,” demiş.

Küçük kız, elindeki sepeti bir kenara bırakmış ama yatağa çok fazla yaklaşmamış. Çünkü anneannesi ona farklı görünüyormuş.

“Anneanne, senin kolların neden bu kadar uzun?” diye sormuş.

“Seni daha iyi kucaklamak için.”

“Kulakların neden bu kadar büyük peki?”

“Seni daha iyi duyabilmek için.”

“Gözlerin neden bu kadar kocaman peki?”

“Seni daha iyi görebilmek için.”

“Hımm, dişlerin neden bu kadar sivri peki anneanne?” diye sormuş.

Kurt, “Seni daha iyi yiyebilmek için,” diyerek yataktan fırlamış ve kızın üstüne atlamış.

“İmdat!” diye bağırmış Kırmızı Başlıklı Kız ve o anda yatakta yatanın anneannesi değil, yolda karşılaştığı kurt olduğunu anlamış.

Avcı, Kırmızı Başlıklı Kız’ın çığlığını duymuş ve hemen eve doğru koşmuş. Açık olan kapıdan içeri dalmış ve hemencecik kurdu yakalamış.

“Nihayet seni yakaladım, pis kurt. İşte elimdesin,” demiş avcı.

Avcı, anneanneyi de kurtarmış. Küçük kız, “Bizi kurtardığın için teşekkür ederim, avcı amca,” demiş.

“Bir şey değil! Ama bir daha sakın annenin sözünden dışarı çıkma, küçük kız,” demiş avcı.

Anneanne, Kırmızı Başlıklı Kız’ın getirdiği kurabiyeleri yemiş, şerbeti de içmiş, sonrada şifalı bitkileri kaynatıp suyunu içmiş ve hemen iyileşmiş.

Küçük kız, anneannesine bir daha hiçbir kurdun sözüne kanmayacağına dair söz vermiş.

Kırmızı Başlıklı Kız ormanda neşe içinde şarkılar söyleyerek yürüyormuş. Yolda tekrar kurda rastlamış. Avcının ormanı temizleme cezası verdiği kurt, onu görünce yaptığından çok utanmış. Tavşan Ormanı yine eskisi gibi tavşanlarla dolu, cıvıl cıvıl neşeli bir orman olmuş.

Bebek Masalları – Eğitici Masallar – 7 Yaş Masalları