Tavşan ile Keklik Hikayesi

Tavşan ile Keklik masalı, kibir ve dostluk üzerine derin bir hikaye sunar. Yemyeşil tarlada yaşayan iki arkadaşın, köpeklerle karşılaşması ve bu sınavda verdikleri tepkiler, hem eğlenceli hem de öğretici bir ders verir.

Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, yemyeşil bir tarla varmış. Bu tarlada, kocaman ağaçların altında bir tavşan ile bir keklik yaşarmış. Tavşan sanki tarlanın sahibi gibi dolaşırken, keklik onun bu hallerine sürekli gülermiş. Kimse onlara dost demezmiş ama düşman da değillermiş. İkisi de birbirine karışmadan sorunsuz yaşar giderlermiş.

Bir gün, bu büyük ve yeşil tarlanın etrafına bir sürü köpek gelmiş. Tavşan, “Keklik, umarım bu köpekler bizim tarlamıza gelmezler,” derken dört tanesi tarlanın içine girmiş ve yiyecek aramaya başlamışlar. Keklik, tavşan için endişelenmiş. “Ben ağaçların üzerindeyim ama tavşana bir şey olabilir,” demiş.

“Tavşan kardeş, saklanman gerekiyor, seni yakalayabilirler,” demiş. Tarlanın sahibi gibi davranan tavşan, “Onlar mı? Beni yakalayacaklar, çok komik. Keklik kardeş, ben onlardan daha akıllı ve daha hızlıyım, merak etme, bana hiçbir şey yapamazlar,” demiş.

Aradan birkaç gün geçmiş. Köpekler etrafta ne varsa yemişler ama karınları hala doymamış. Tam o anda tavşanı fark etmişler. Tavşan da hemen köpeklerin peşinde olduğunu fark etmiş. Köpekler hız konusunda hiç de fena değillermiş. Tavşan önde, köpekler arkada koşmaya başlamışlar. Tavşan hemen bir çare bulmazsa köpekler onu yakalayabilirmiş.

Aklına güvenen tavşan hemen bir çukurun içine girmiş ve orada saklanmaya başlamış. Köpekler ne kadar arasalar da tavşanı bir türlü bulamamışlar. Avlanmakta usta olan köpek, “Şimdiye kadar benden kimse kurtulamamıştı, tavşan akıllı çıktı,” demiş.

Zaman geçtikçe köpekler yorulmaya başlamış. “Ustanın bile bulamadığı tavşanı biz nasıl bulalım?” demişler. Bir diğer köpek, “Usta da bir tavşanı bulamadı. Bence artık ustalık unvanını bırakmalı,” demiş.

Tam köpekler birbirleriyle kavga edecekken en yaşlı köpek herkesi yanına çağırmış. “Şimdi sessiz olun ve beni dinleyin, bir planım var. Tavşan bu tarlayı çok iyi biliyor. Çok akıllı ve çok hızlı. Onu sadece tek bir şekilde yakalayabiliriz: tavşandan daha akıllı davranmak zorundayız,” demiş.

Diğer köpekler ağzı açık dinliyormuş. Yaşlı köpek, “Tavşanı birkaç gün rahat bırakalım. Kaçmaz, kendini bu tarlanın sahibi sanıyor. Peşinden koşmayı bırakıyoruz, uzaktan izliyoruz. Tavşan kendini rahat hissedip ortaya çıktığında hemen onu yakalıyoruz,” demiş.

Köpekleri görmeyen tavşan, köpekleri yenmiş olmanın verdiği gururla tarlada gezmeye başlamış. Kekliğe, “Gördün mü? Koca koca köpekler benim aklım karşısında kaçtılar. Bu tarla benim,” demiş.

Tavşan o kadar mutluymuş ki tarlanın içinde bir o yana bir bu yana koşup zıplıyor, dans ediyormuş. Farkında olmadan kokusu tarlanın her yerine sinmiş. O sırada köpekler aniden tarlanın içine girmiş. Kokusu her yere sinen tavşan artık saklanmak için çok zor durumdaymış. Köpekler, kokusunu koklayarak tavşanı bulmakta hiç zorlanmamışlar.

Bir oraya bir buraya koşarken tavşan sonunda yakalanmış. Daha önce köpekleri küçümseyen ve gururlanan tavşan şimdi ağlıyormuş. Keklik önce tavşanın haline çok üzülmüş, sonra dayanamayıp gülmeye başlamış. “Ne oldu? Demek ki, beni küçümsemenin sonu buymuş. Beni de aldırış etmedin ama köpekleri alt edebileceğini düşünmen gerçekten çok komikti,” demiş.

Köpekler tavşanı yemeye hazırlanırken, tavşan aslında çok çaresizmiş. Buna rağmen keklik hâlâ gülmekte ve onunla alay etmekteymiş. Tam o anda, kekliğin hiç hesaba katmadığı bir şey olmuş. Gökyüzünden kocaman bir atmaca, kekliğin kahkahalarını duyup ona doğru gelmiş ve kekliği yakalamış. Keklik, “Keşke tavşanla alay etmeseydim,” diyerek çok pişman olmuş. Tavşanın son gördüğü ise kekliğin yakalanma anı olmuş.

Masal Oku – Zıp Zıp Tavşan – Hikaye Oku