Vatan İçin Aşkını Feda Eden Genç Hikayesi

Yarım Kalan Aşk Hikayesi

Bir Hanımefendi  diyor ki:

1919 yılıydı,İstanbul baştan aşağı İngilizlerin işgali altındaydı. Liseyi yeni bitirmiştim. Güzel bir kızdım. Dünür gelmeye başladılar.

Bir avukatmış gösterdiler uzaktan boylu poslu yakışıklı bir delikanlıydı beğendim nişanlandık.

Nişanlımı seviyordum mutlu bir yuva kurmak hevesiyle lamba ışığının altında sabahlara kadar oyalar örüyor çeyizler hazırlıyordum. Ama çok geçmedi ki mahallede bir dedikodu yayıldı.

Ayşe’nin nişanlısı avukat değilmiş, ipsizin biriymiş, üstelik cami önlerinden tabut taşıyarak karnını doyuruyormuş dediler alt üst oldum.

Babam götürdü. Uzaktan izledik. Gerçekten de tabut taşıyordu. Yıkıldım. Nişanı atıp ayrıldık.

Aradan beş yıl geçti, evlenmiştim, bir de çocuğum olmuştu . 1924 yılıydı. Artık ülkemiz özgürdü. Bir gün Beyoğlu’nda rastladım ona. Oğlum yanımdaydı.

Beni görünce titredi ceketini düğmeledi. Saygı göstererek durdu önümde. Vaktiniz varsa size bir çay ikram etmek isterim dedi. Olur dedim bir büroya girdik burası bir avukatlık bürosuydu ve kapıda adı yazıyordu, içeride yardımcıları çalışıyordu.

Siz gerçekten Avukat mısınız? Dedim, evet diye cevap verdi. Peki avukatsınız da neden cami önlerinden tabut taşıyorsunuz diye sordum. Durdu başı öne eğildi, beni affedin dedi.

İstanbul işgal altındaydı. Her taraf  İngiliz askeri kaynıyordu. Her şeyi didik didik arıyorlardı. Bizde Anadolu’ya milli kuvvetlere ancak cenaze süsü vererek tabutlarla silah kaçırıyorduk. Bu ülke için hayati bir işti, bunu size bile söyleyemezdim.

Bu vatanı canlarını ve aşklarını feda edebilenlere borçluyuz. Allah böyle cengaver , koca yürekli insanların sayısını çoğaltsın inşallah

8 Yaş Masalları – Çocuk Hikayeleri Kısa – Çocuk Hikayeleri