Yavru Keçi ve Bulut Hikayesi

Keçi Şeklindeki Bulut Masalı

Günlerden bir gün, anne dağ keçisi sevimli yavrusunu ormanda gezintiye çıkarmıştı. Ormanın her yanı çeşit çeşit ağaçlarla kaplıydı. Üzeri rengârenk çiçeklerle süslü çimenler, harika kokular yayıyordu etrafa. Yavru keçi de yaşadığı ormanı annesi gibi çok seviyordu. Hoplaya zıplaya ağaçların arasında geziniyor, uzanabildiği dallardan en sevdiği otları yemeye çalışıyordu.

Annesinin ona öğrettiği ve çok sevdiği bir şarkı vardı küçük keçinin. Oyun oynarken, gezerken… Her fırsatta söylüyordu şarkısını; Bir dağı keçisi olmak, Ah ne güzel, ne güzel, Hoplaya zıplaya dolaşmak, Ah ne güzel, ne güzel…

Anne keçi, yavrusunu seyrederken aklına bir fikir geldi. Ona, en sevdiği çiçeklerden bir kolye yapacaktı. Yapacağı kolyenin yavrusunun çok hoşuna gideceğinden emindi. Hemen rengârenk çiçeklerden topladı. Bir yandan da yavrusuna bakıyor, onun gözünden uzaklaşmasına izin vermiyordu. Sonunda kolyeyi bitirdi ve yavrusuna seslendi. Gel bakalım küçük yaramaz, sana bir sürprizim var.

– Küçük keçi, hemen annesinin yanına gitti. Heyecandan yerinde duramıyordu. Acaba annesi onun için nasıl bir sürpriz hazırlamıştı

Benim için ne sürpriz hazırladın anne. Çok merak ediyorum. Hadi hemen onu bana ver, ne olur.

– Olmaz, önce gözlerini kapat bakalım.

Annesi küçük keçiyi daha da heyecanlandırmak istiyordu. Bunu gerçekten de başarmıştı. Yavru keçinin içi heyecandan kıpır kıpır olmuştu. Annesi arkasında sakladığı çiçekten kolyeyi çıkardı ve yavrusuna seslendi:

 – Artık açabilirsin gözlerini. Küçük keçi, gözlerine inanamadı. Kolye harika görünüyordu. Üstelik en sevdiği çiçeklerden yapılmıştı. Hemen boynuna taktı kolyesini ve annesine kocaman sarılıp teşekkür etti.

– Kolye sana çok yakıştı benim güzel yavrum. Hadi şimdi biraz daha oyna ve sonra yanıma gel. Biraz uyuyup dinlenelim. Yavru keçi, boynundaki kolyesiyle ağaçların arasında koşup oynamaya devam etti. O hoplayıp zıpladıkça kolyesi de bir o yana bir bu yana savruluyordu. Bu onu daha da mutlu ediyordu.

Küçük keçi, annesinin sözünü tuttu. Oyununu bitirdikten sonra annesinin yanına geldi. Biraz uyuyup dinlenmek için yanına kıvrıldı. Annesi hemencecik uykuya daldı ama yavru keçinin bir türlü uykusu gelmek bilmiyordu.

Küçük olmanın verdiği enerjiyle o; daha çok oynamak, daha yüksek yerlere tırmanmak istiyordu. Annesini uyandırmak da istemiyordu bir yandan. O yüzden sessiz adımlarla etrafta dolanmaya başladı. O sırada gözleri karşıdaki yüksek tepelere takıldı.

“Keşke o tepelere çıkabilsem.” diye geçirdi aklından. “Çok uzak da sayılmaz aslında, annem uyanana kadar hemencecik gider gelirim.” diye düşündü. Yakındaki tepeye doğru yürümeye başladı. Arada sırada ar- kasına bakıp annesini gözden kaybetmemeye çalışıyordu.

Biraz daha yürüdükten sonra tepenin, aslında sandığından çok daha uzakta olduğunu anladı. Sanki o, tepeye yaklaştıkça tepe de ondan uzaklaşıyordu. Artık çok da yorul- muştu üstelik. Annesinden de çok uzaklaşmıştı. Arkasına dönüp baktığında onu göremiyordu artık.

O sırada anne keçi de uyanmış ve yavrusu- nu yanında görememişti. Önceleri yakınlarda bir yerlerde oyun oynadığını düşünerek endişelendiğini düşündü. Sesini duyurmaya çalıştı ama karşılık alamadı. Artık endişelenmeye başlamıştı. Daha önce hiç bu kadar uzaklaşmamıştı çünkü ondan.

Yavru keçi, tepeye varamayacağını anlayınca geri dönmeye karar verdi. Ama bu o kadar kolay olmayacaktı. Çünkü bütün ağaçlar ve çalılar birbirine benziyordu. Geldiği yolun neresi olduğunu anlayamadı. Zaten yolu bulsa da geri dönecek gücü kalmamıştı.

Çok da susamıştı üstelik Etrafına bakındı ama su içecek hiçbir yer bulamadı. Artık iyice endişelenmeye hatta biraz da korkmaya başladı. Annesini çok özlemişti.” Ya onu bir daha hiç göremezsem.” diye geçirdi aklından. Sonra hemen bu düşünceyi attı aklından, Çünkü annesi ona sık sık karamsar olmamayı öğütlerdi.

Tam o sırada bir gök gürlemesi duyuldu. Küçük yavru kafasını kaldırdı. Gökyüzünde yağmur hazırlığında olan bir sürü koyu renkli bulut olduğunu gördü. Yağmurun kokusu uzaklardan gelmeye başlamıştı bile.

Susuzluğunu giderecek olmanın verdiği mutlulukla biraz olsun rahatlamıştı küçük keçi. Artık kendisini daha iyi hissediyordu.

Kısa süre sonra yağmur yağmaya başladı. Küçük keçi, ayağa kalktı. Yağmur damlalarının üzerine düşmesi kendisini iyi hissetmesini sağladı. Hâlbuki başka zamanlar yağmurdan korunmak için ağaçların altına saklanırdı. Oysa şimdi gücünü tekrar kazanabilmek için en iyi destekçisi olmuştu yağmur.

O sırada yavru keçi, tekrar kafasını gökyüzüne çevirdiğinde, tam üzerindeki bulutun diğerlerinden farklı bir şeklinin olduğunu gördü. Bu bulut bir keçiye benziyordu. Önce içinde bulunduğu durumdan dolayı hayal gördüğünü sandı ama daha dikkatli baktığında gözlerine inanamadı. Gerçekten de üzerindeki bulut bir keçiye benziyordu.

Bulutun görüntüsü küçük keçiye güç verdi. Yağan yağmur sayesinde her yerde küçük göletler oluşmuştu. Bu sayede susuzluğunu da giderdi. Artık kendini daha iyi hissediyordu. Annesini aramaya devam etmeye karar verdi.

Yola koyulduğunda keçiye benzeyen bulutu da gözden kaybetmemeye çalıştı. Bulut, sanki ona yol göstermeye çalışırcasına hareket ediyordu. Bulutu takip ederek bir süre yol aldıktan sonra çevresi ona tanıdık gelmeye başladı. Üstelik burnuna gelen kokular da onun otladığı otlağın kokusuna benziyordu. Az ileride patika bir yol göründü. Bu yolu tanıyordu. Tepeye gitmek için bu yolu kullandığından emindi.

Patikayı takip ederken uzaklardan bir ses duydu. Daha dikkatli dinlediğinde bunun annesinin sesi olduğunu hemen anladı. Sese karşılık verdi ve adımlarını iyice hızlandırdı. Az sonra annesi karşısındaydı. Annesini gördüğüne o kadar sevindi ki, yere bastığını hissetmeden adeta uçarcasına ona koştu.

Annesine mutlulukla sarıldı yavru keçi. Onu, ne kadar endişelendirdiğinin farkındaydı. Bunun için annesinden özür diledi. Bir daha asla, onun haberi olmadan uzaklara gitmeyeceğine dair söz verdi annesine. Bu arada keçi şeklindeki bulut da yukarıdan onları izliyordu. Yavru keçi, annesine onu gösterdi ve başından geçenleri, bir bir anlattı. Birlikte keçi şeklindeki buluta el sallayıp ona teşekkür ettiler.

Okul Öncesi Hikayeler – Masallar – 2 Yaş Masalları